درآمدی بر تاریخ ادبیات اسپانیایی‌ـ‌امریکایی

اکتاویو پاز سال‌ها پیش پرسیده بود: «آیا چیزی به نام ادبیات اسپانیایی-آمریکایی وجود دارد؟» و به آن پاسخ مثبت داده بود. او اگرچه هرگز از عبارت «ادبیات امریکای لاتین» استفاده نمی‌کند اما صراحتاً می‌گوید که تفاوت چندانی میان ادبیات مکزیکی، شیلیایی، آرژانتینی یا کوبایی نیست؛ چرا که همه‌ی آن‌ها به اسپانیایی می‌نویسند. اما نویسندگانی نیز هستند که چندان با این نظر پاز موافق نیستند. یکی از آن‌ها بی‌تردید ژورژی آمادو، نویسنده‌ی صاحب‌نام برزیلی است که از ادبیات ملی در ادبیات آمریکای لاتین دفاع می‌کند. حتی نویسنده‌ای مثل بورخس نیز با شهادت دادن بر همه‌ی مشترکات ملت‌ها، به برخی از تفاوت‌های انکارناپذیرشان اشاره می‌کند و به هویتِ برساخته‌ی ادبیات آمریکای لاتین با دیده‌ی تردید می‌نگرد. با این‌همه ضمن تأیید ادبیات کشورها، عبارت «ادبیات آمریکایی-اسپانیایی» در نزد اکثر نویسندگان و منتقدان و تاریخ‌نگاران مورد توافق است.

کتاب «درآمدی بر تاریخ ادبیات اسپانیایی-آمریکایی» اثر کاظم فرهادی، چنان‌که از نامش نیز پیداست یک درآمد است. اثری فشرده و در عین حال جامع که به بررسی سیر تحول ادبیات در کشورهای اسپانیایی‌زبان قاره‌ی آمریکا می‌پردازد. دستاورد این اثر، ارائه‌ی یک نمای کلی و دسته‌بندی‌شده از جنبش‌ها، سبک‌ها، و نویسندگان کلیدی‌ای است که ادبیات این منطقه‌ی وسیع را شکل داده‌اند. کتاب که از دوران پیشاکلمب تا ادبیات معاصر را دربرگرفته، با رویکردی تاریخی و تحلیلی، خواننده را با اثرگذارترین جریان‌های فکری و هنری در این مسیر آشنا می‌کند. نویسنده نه‌تنها به معرفی نویسندگان و آثار برجسته می‌پردازد، بلکه زمینه‌های تاریخی، اجتماعی و فرهنگی‌ای را که به شکل‌گیری این ادبیات کمک کرده‌اند، با مخاطبش در میان می‌گذارد. با این‌که ادبیات اسپانیایی-آمریکایی دارای تنوع و گستردگی بسیاری است، اما نویسنده توانسته منابع گسترده را در قالب یک اثر فشرده به ساختار مد نظر خود نزدیک کند.