آخرین موومان

گوستاو مالر بزرگ‌ترین آهنگساز دوران، بر عرشه‌ی کشتی‌ای نشسته و از نیویورک ــ جایی که سال‌ها ارکستر فیلارمونیک‌اش را رهبری می‌کرده ــ به اروپا بازمی‌گردد. او در اوج شهرت و موفقیت، اما تب‎زده است و رنجور. مدام به دریا خیره می‌شود و در میان خاطراتش غوطه می‌خورد. به تابستان‌های خوش کوهپایه می‌اندیشد و مرگ جان‌سوز دخترکش ماریا؛ در حالی که همسر و دختر دیگرش (آلما و آنا) زیر عرشه نشسته‌اند و صبحانه می‌خورند. هم‌صحبت او پسرک 14 ساله‌‌ی پادوی عرشه است که برایش چای می‌آورد تا درباره‌ی دریا و موسیقی گپ بزنند. آهنگساز بزرگ اما خیال ندارد از احضار تکه‌های زندگیِ رفته دست بردارد. آیا این آخرین سفر زندگی و آخرین موومان موسیقی اوست؟