موفق مضطرب: بزرگ‌ترین ترس‌هایت را به معجزه‌ی رهبری تبدیل کن

مضطرب که می‌شویم سریع اضطراب خود را به‌طور ناخودآگاه و بدون تأمل بروز می‌دهیم و دست به کارهایی می‌زنیم که نه به خودمان کمک می‌کند و نه به دیگران. اما باید یاد بگیریم که از واکنش‌های ناخودآگاه به پاسخ‌های آگاهانه و اندیشمندانه تغییر جهت دهیم. باید لحظه‌ای بایستیم و از اضطراب خود بپرسیم: «می‌خواهی چه چیزی به من بگویی؟» اما به محض دیدنش می‌ترسیم. این واکنش‌ تقصیر اضطراب نیست. اضطراب در ذات خود داده‌ای ارزشمند است. می‌تواند ما را ترغیب کند که اوضاع را بررسی و تغییر دهیم و حتی انرژی، انگیزه و تمرکز بیشتری به ما بدهد. این کار به معنای بازپس‌گیری قدرت از واکنش‌های خودکار و رفتارهای یادگرفته شده است. سپس، با آگاهی کامل، بهترین تصمیم‌ها را برای خودمان و سازمان‌هایمان بگیریم. بهترین رهبران می‌دانند که اضطراب چگونه رفتارهایشان را هدایت می‌کند و مهارت‌هایی برای مدیریت واکنش‌های خود توسعه می‌دهند، در حالی که انگیزه‌های تیمشان را نیز درک می‌کنند.

افراد موفق مضطرب، هدف‌گرا، آینده‌نگر و از اعضای ارزشمند تیم هستند زیرا همیشه فراتر از حد انتظار تلاش می‌کنند و هیچ چیزی کمتر از کمال نمی‌پذیرند. اضطراب یک احساس است، نه یک تهدید خارجی غیرقابل‌کنترل، بلکه حالتی درونی است که می‌توان آن را مدیریت کرد. می‌توان اضطراب را به عنوان شریکی وفادار در رهبری دید. اضطراب بهانه نیست؛ فرصتی است برای قوی‌تر شدن.