سین سوگ، عین عشق: زندگی پس از مرگ عزیزان‌مان

وقتی کسی را از ته قلب دوست داریم گاهی به از دست دادنش فکر می‌کنیم؛«اگر تو رو از دست بدم حتما می‌میرم...». و آن روز می‌رسد. نمی‌میریم، اما درست از فردای همان روز چیزی در وجود ما تغییر می‌کند. چیزی که توضیح دادنش سخت است. مواجهه‌ی افراد با از دست دادنِ عزیزانشان متفاوت است: آدم‌ها گریه می‌کنند، در خود فرو می‌روند، از جمع کناره می‌گیرند و برخی دیگر، نمی‌توانند تاب بیاورند. سخت و شاید تا حدی غیرممکن به نظر برسد اما حقیقت این است که باید بلند شد و ادامه داد.

غزاله صدر این کتاب را بعد از فوت پدرش حمیدرضا صدر نوشت. زمانی که از  بیماری پدرش آگاه شد و فهمید تا چند وقت بیشتر زنده نمی‌ماند. از همان روزها سوگ آغاز شد. شروع کرد به خواندن کتاب‌هایی در زمینه‌ی سوگ تا التیام پیدا کند، تا بیشتر در این مورد بداند. بیش از چهل کتاب در این زمینه خواند و تصمیم گرفت کتابی بنویسد از آموخته‌ها و تجربیاتش از سوگ تا شاید با این اطلاعات بهتر بتوانند سوگ را بپذیرند: «متأسفانه یا خوشبختانه همه‌ی ما روزی خواهیم مرد و همه‌ی ما تا قبل از آن روز عزیزی را از دست خواهیم داد. بعضی از ما خوشبخت‌تر خواهیم بود و عزیزمان عمری طولانی و باعزت خواهد داشت. بعضی دیگرمان بداقبال خواهیم بود و عزیزمان را زودتر از انتظار از دست خواهیم داد. اما آن‌چه همه‌ی ما را به یکدیگر وصل خواهد کرد تجربه‌ی تحمل سوگ و رویارو شدن با درد و غمی است که در هر حال گریبان‌مان را خواهد گرفت، بدون توجه به شرایط خاص هر یک از این مرگ‌ها. آن‌چه ما را به یکدیگر وصل خواهد کرد تجربه‌کردن عشق و سپس از دست دادنش خواهد بود.»