خواند مثل بلبل

داستان موفقیت یک جوان با استعداد شهرستانی در یک شرکتِ باسابقه که با گزارشی از وضعیت عمومی و ملتهبِ صنعت در سال‌های پس از انقلاب عجین شده و در عین حال هر صفحه‌ی آن انباشته است از تجربه‌ها و آموزه‌هایی برای مدیران جوان. کتاب «خواند مثل بلبل» در نگاه اول به نظر می‌رسد که زندگی‌نامه‌ی محمدحسن استحقاری، یکی از مدیران موفق و ارشدِ مالی شرکت بوتان است. شرکتی قدیمی و آشنا که از سال ۱۳۳۲ تا به همین امروز در زمینه‌ی تولید لوازم گرمایشی مشغول فعالیت است. استحقاری روایتش را در این کتاب از کودکی خود آغاز می‌کند، به اوج دوران کاری خود در بوتان می‌رسد و سپس قصه‌ی خداحافظی‌‌اش از شرکت بوتان را برای ما تعریف می‌کند. یک سرگذشتِ پر فراز و فرود شخصی. اما در حقیقت او از خلال این روایت شخصی ناگفته‌های بسیاری را از وضعیت اجتماعی، سیاسی و اقتصادی دوران فعالیتش با ما در میان می‌گذارد.

کتاب «خواند مثل بلبل» در سه سطح روایت می‌شود. در سطح اول کتابی است در حوزه‌‌ی کارآفرینی و مدیریت که به سرگذشت محمدحسن استحقاری می‌پردازد. اما فراتر از زندگی شخصی او، در سطح دوم تاریخ صنعت ایران را به صورت عمومی در سال‌های پس از انقلاب بررسی می‌کند و بسیاری از نکات ناگفته و پنهانِ مربوط به دهه‌ی 60 و فراز و نشیب‌هایی که به واسطه‌ی انقلاب در ایران پیش آمده، با مخاطبش در میان می‌گذارد. او از تغییرات بنیادینی که صنعت به آن دچار شده می‌گوید و تمهیداتی که هر مدیر موفق باید برای دوام آوردن به کار بگیرد. اما در سطح سوم، این کتاب چالش‌ها و موانع مدیریتی و استراتژیکی که را سازمان‌ها خاصه در هنگام بحران به آن‌ها دچار می‌شوند برمی‌شمارد و روش‌های مواجهه با آن‌ها را بازمی‌گوید. نویسنده در این بخش، تصمیم‌های کلانِ مدیریتی و نحوه‌ی اجرا و پیاده‌سازی آن‌ها را با مخاطبش درمیان می‌گذارد.

در نهایت، اگر بنا را بر این بگذاریم که یکی از مهم‌ترین اصول مدیریت، اصل «وحدت فرماندهی» است؛ همه‌ی تلاش این کتاب بر آن است تا بتواند این موضوع فوق‌العاده مهم را از خلال روایتِ نزدیک تجربه‌ها و سرگذشت‌ها بشکافد و توسعه دهد. هدف از وحدت فرماندهی به‌طور خلاصه این است که با ایجاد رویه‌هایی مشخص معلوم کند افراد سازمان باید به چه کسی پاسخگو باشند و چگونه.