هورلا

مرد میانسال اشراف‌زاده‌ای در خانه‌ی بزرگش همراه با مستخدم خود زندگی می‌کند. یک ‌روز به طرز غیرمنتظره‌ای حس شومی را در خود احساس می‌کند. او اگرچه به خانه‌اش بازمی‌گردد، اما گویی در انتظار اتفاق‌های تیره و تاری است. مرد متوجه حضور موجودی نامرئی می‌شود. موجودی که مدام در اطراف او پرسه می‌زند. دست آخر او به این موجود نامِ «هورلا» می‌دهد (واژه‌ای برساخته به معنای بیگانه یا همزاد یا بیرون از آن‌جا) و اضطراب‌ها و آشوب‌های درونی‌اش را خطاب به او می‌نویسد. او نمی‌داند «هورلا» کیست، از کجا و برای چه آمده، و چرا مثل سایه تعقیبش می‌کند. موجودی که غذایش را می‌خورد، گل‌هایش را می‌چیند و می‌بوید، و حتی کتاب‌هایش را می‌خواند. مرد اما از دست او عاصی شده. هر کاری می‌کند تا او را از خانه بیرون بیندازد به درِ بسته می‌خورد. این شبح پلید کم‌کم در وجودش رخنه می‌کند، اراده‌اش را به دست می‌گیرد و چنان در او حل می‌شود که برای خلاصی از دستش یک راه بیشتر باقی نمی‌ماند...