بی‌بی پیک

مور حاکم این خانه است. خانه‌ا‌ی قدیمی، درست مانند سرزمینی که پادشاهی مستبد حاکم آن است. مور هم دوره‌ی تزار را دیده و هم انقلاب بلشویک‌ها و خاطراتش را سال‌هاست برای اهالی خانه تعریف می‌کند. تمامی اهالی خانه را هم زیردستان خود می‌بیند. آنها را وادار به اطاعت دقیق و مو‌به‌مو از دستورات خود می‌کند و اهالی خانه هم می‌دانند اگر اوامر مور اجرا نشود، چه توفانی به پا خواهد شد. اما از استبداد او هم خسته‌اند.

یکی از اهالی خانه دخترش آناست که حاصل یک شام لذت‌بخش مادرش مور با یکی از بی‌شمار مردانی است که با آن‌ها معاشرت داشته. حالا در شصت‌سالگی از مادر نود ساله‌اش فرتوت‌تر و افسرده‌تر است. اهل دیگر خانه کاتیا، فرزند آناست و مانند مادرش آنا، سال‌هاست که از همسرش جدا شده و سرپرستی دخترانش را به عهده دارد.

داستان «بی‌بی پیک» آشکارا اشاره به داستان معروف پوشکین دارد. جنون هرمان، شخصیت اصلی داستان پوشکین، از حرص و طمع دنیا که در نهایت، کابوس شکستش او را دیوانه می‌کند. در داستان اولیستکایا ما با زنانی مواجهیم که از دوران‌های مختلف آمده‌اند و پس از پشت سر گذشتن سفری به درازای عمر آدم در خانه‌ی پیرزنی نود ساله ساکن شده‌اند و این سختی سفر در این خانه هم دست از سرشان برنمی‌دارد.