نظریه‌های تئاتر از یونان باستان تا پایان عصر روشنگری

طی قرون متمادی، ما چگونه به تئاتر فکر می‌کرده‌ایم؟ تئاتر برای ما چه بوده و چه از آن می‌خواسته‌ایم؟ احتمالاً این پرسش مرکزیِ پروژه‌ی ماروین کارلسون برای نوشتن چنین کتابی بوده است. کتابی که می‌کوشد تا با کاوش در میان نظریه‌ها، به این پرسش دشوار پاسخ دهد که چگونه درک ما از تئاتر در همه‌ی این روزگاران تکامل یافته است. با این تفاصیل، کتاب اصلاً خودش را به یک فهرست تقویم‌نگارانه از نظریه‌ها و نظریه‌پردازان ارائه نمی‌کند. بلکه آشکارا تلاش می‌کند تا توسعه‌ی ایده‌های کلیدی درباره‌ی هدف، عملکرد و تأثیر تئاتر را بر جامعه پی بگیرد.

«نظریه‌های تئاتر» که سال‌هاست در حکم متنی بنیادی و مرجع از منابع مطالعاتی دانشجویان و دانش‌پژوهان تئاتر است، چارچوب مستدل و محکمی برای درک زیربنای فکری تئاتر و اندیشه‌ی انتقادی در این حوزه فراهم می‌کند. از سوی دیگر نیز کتابی است که به زمینه‌های تاریخی این فرم هنری حساس است و به ما نشان می‌دهد که چگونه تغییرات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی بر اندیشه و عملکرد تئاتر در طول تاریخ تأثیر گذاشته است. او در جلد اول این مجموعه‌ی سه‌جلدی از یونان باستان شروع می‌کند و با بررسی آرای ارسطو و دیگر متفکران یونانی تا دورۀ رنسانس و آرای ولتر و دیدرو و دیگران در عصر روشنگری پیش می‌آید.