نظریه‌های هنر از افلاطون تا وینکلمان

نظریه‌های هنر، کتاب سه جلدی باراش را برخی از منتقدان شاخص‌ترین اثر در زمینه‌ی تاریخ نظریه‌های هنر خوانده‌اند. کتابی که خود در طول تاریخ برای دیگران به الگو بدل شد. در جلد نخست این اثر، بحث‌هایی پیرامون چگونگی تکامل ایده‌های کلاسیک در باب نقاشی و مجسمه‌سازی و نحوه‌ی برخورد هنرمندان با آن مطرح می‌شود. این جلد به دوره‌ی وسیعی نظر می‌اندازد که توسعه‌ی نظریه‌ی هنر را از فلسفه‌ی یونان باستان تا قرن هجدهم دنبال می‌کند. باراش به ایده‌های شخصیت‌های تعیین‌کننده‌ای مثل افلاطون، ارسطو، فلوطین، آکویناس و وینکلمان می‌پردازد و دیدگاه آن‌ها را در مورد کارکرد، ماهیت و ارزش هنر مورد بررسی قرار می‌دهد. در عین حال، او نه با روایتی مطلقا فلسفی یا زیباشناختی به سراغ موضوعش می‌رود و نه با توصیفی صرفاً تاریخی یا جامعه‌شناختی. بلکه از خلال کردار و پندار اندیشمندان و هنرمندان، تاملاتی را پیش می‌کشد که فهم هنر را در دوران‌های گوناگون تاریخی برای مخاطب ممکن می‌کند.

کتاب از سه پیشگفتار (مقدمه‌ی مترجم، نویسنده و ناشر انگلیسی) و شش فصل تشکیل شده است که هنر را در دوره‌های مختلف بررسی و نظریه‌ی هنر را در این دوره‌ها تبیین و تشریح می‌کند. در فصل اول به دوران باستان می‌پردازد و بر آرای افلاطون و ارسطو تمرکز می‌کند و تا فلوطین پیش می‌رود. در فصل دوم به قرون وسطی می‌پردازد و مسائلی که در این دوران در باب هنر مطرح می‌شود؛ از جمله شمایل‌شکنی و ارزش‌های زیبایی‌شناختی و فلسفه‌ی مدرسی. در فصل سوم به یکی از مهم‌ترین دوران تاریخی هنر می‌رسد و مسائل عصر رنسانس را با مرکزیت ایتالیا و هنرمندانی چون آلبرتی و داوینچی و دیگران پی می‌گیرد. فصل چهارم موضوع هنرمند و رسانه‌ی هنری و شرایط ظهور هنرمند خلاق را موضوع خود قرار داده و در فصل پنجم نیز نگارنده بر روی رنسانس متاخر مکث می‌کند. همچنان نیز در این‌جا نیز فلورانس و رم مرکزیت دارد. فصل آخر این سفر تاریخی نیز به فرانسه می‌انجامد، جایی که باراش کلاسیسیسم را تبیین می‌کند...