عکاسی سیال: جف وال: جستار، مقاله، مصاحبه

عکس‌های جف وال معمولاً حاصل روزها و حتی ماه‌ها برنامه‌ریزی، تمرین و عکس‌برداری است. یک عکاس صحنه‌پرداز که دل‌مشغولی اصلی‌اش درگیری با خود هنر، رسانه و تاریخ آن است. با وجود این، عجیب نیست اگر ایده‌های مرکزی‌اش حول ماهیت تصویر، بازنمایی و حافظه می‌چرخد. پروژه‌ی هنری او را به‌نوعی می‌توان پاسخ به زمانه‌‌ای دانست که در آن هنر انتزاعی حاکم شده بود و او که در پی بیان مفهومیِ جایگزین بود توانست روایت و سوژه را دوباره به دنیای هنر عکاسی وارد کند. در نظر هنرمندی چون او، آثار هنری‌ای که تنها یک معنای آشکار دارند از دو حالت خارج نیستند: یا کسالت‌بارند، و یا تبلیغاتی. در مقابل، او به معانی‌ای می‌اندیشد که می‌تواند پس از عکاسی در ذهن تماشاگر ساخته شود. علاقه و دانش وال در تاریخ هنر به او این امکان را داده تا متاثر از ایده‌ی قرن نوزدهمی بودلر (نقاشی زندگی مدرن) عکاسی خبری و عکاسی خیابانی را تا سطح مجسمه‌سازی و نقاشی ارتقا بدهد.

اما وال علاوه بر خلاقیت هنری و تولید اثر، نظریه‌پرداز و آموزگار معتبری نیز در حوزه‌‌ی هنر است. او در مورد هنر معاصر می‌نویسد و سخنرانی‌های بسیار در کارنامه دارد. کتاب «عکاسی سیال» گوشه‌ای از مهم‌ترین آرای او درباره‌ی عکاسی است که شامل مهم‌ترین ایده‌های او درباره‌ی عکاسان پیش از خود و همچنین کارنامه‌ی پربارش طی چندین دهه است. همچنین می‌توان مصاحبه‌هایی از او را همراه با نظرات دیوید کمپنی و مایکل فرید در باب او در این کتاب سراغ گرفت.