رومن به روایت پولانسکی

آموزشِ نواختن یک ساز همان‌قدر که سرگرم‌کننده و لذت‌بخش است گاهی نیز می‌تواند خسته‌کننده و ملال‌آور باشد. بسیاری از هنرجویان پس از مواجهه با چالش‌ها و مصائب رایج در روند آموزش، ممکن است خیلی زود دلسرد شوند یا به مسیرهای اشتباه بیفتند. از سویی نیز این لغزش‌ها چنان زیاد است که شاید یک استاد نتواند به همه‌ی آن‌ها اشراف داشته باشد. پس واقعاً چکار باید کرد؟ کتاب «راهنمای موسیقی‌دانان جوان» پیش از هرچیز با چنین پرسشی روبرو شده و از همان آغاز پذیرفته که موسیقی خصوصاً در مفهوم نوازندگی پیش از هر چیز یک مهارت است؛ مهارتی که -در عین وفاداریِ کامل به فرهنگ و هنر- پهلو می‌زند به نوعی تخصص ورزشی. چون یک موسیقیدان نیز درست مثل یک ورزشکار باید تمرین کند و خودش را پرورش بدهد.

کتاب «راهنمای موسیقی‌دانان جوان» ماحصل گفت‌وگوهای ایمی نیتن با بسیاری از نوازندگان حرفه‌ای، نوجوانان در حال یادگیری و تمرین موسیقی و نیز کسانی است که شغلشان چیز دیگری است اما در اوقات فراغتشان سازی می‌نوازند. کتاب موفق می‌شود نشان بدهد که مسیر برای حرفه‌ای‌ها و نوآموزان همیشه کمابیش یکسان بوده‌ و هر دو گروه با موضوعاتی بیش‌وکم مشابه دست‌به‌گریبان بوده‌اند. جامعه‌ی آماریِ کتاب از اساس بدون هیچ پیش‌داوری طرح‌ریزی شده است. هم موسیقیدان‌های حرفه‌ای را در نظر داشته و هم به سراغ تازه‌کارها و آماتورها رفته است. از سویی نیز تنها به مهارت‌های فیزیکی اکتفا نکرده و تجربه‌های ذهنی را هم پیش کشیده است. مدیریت زمان همان چیزی است که این کتاب به ما می‌‌آموزد. این‌که چگونه تمرین‌های موسیقی خود را با سایر فعالیت‌های روزمره‌ هماهنگ کنیم و بدون اینکه از درس و مدرسه عقب بیفتیم، به آموزش موسیقی بپردازیم. همچنین روش‌های مختلفی را برای کاهش استرس و کنترل اضطراب قبل از اجرا پیشنهاد می‌کند که می‌تواند به افزایش اعتماد به نفس منجر شود. علاوه بر این ارتباط موثر با هم‌نوازان درگروه موسیقی، هماهنگی و همکاری با آن‌ها از دیگر بحث‌هایی است که کتاب به آن پرداخته است. کتاب «راهنمای موسیقی‌دانان جوان» به همان نسبت که می‌تواند برای هنرجویان نکته‌های بدیع و تازه‌ای را پیشِ پا بگذارد این قابلیت را هم دارد که برای هنرآموزان و استادان نیز واجد مفاهیمی تیزبینانه باشد که راه‌ورسم آموزش را آسان‌تر کند.