تنوره‌ی دیو

محمدعلی که در جریان تظاهراتِ تهران زخم برداشته، پس از دو سال به روستایش محمدآباد باز می‌گردد. او خیلی زود متوجه می‌شود که قناتِ ده خشك شده و تصمیم می‌گیرد تا با کمک سید رضا (دوست دوران کودکی‌ خود) و پدرش، قنات خشک‌شده‌ی روستا را که با حفر یک چاه عمیق، خشک و باعث کوچ و سرگردانی اهالی روستا شده، لایروبی کند. اما صاحب چاه عمیق (کلب‌علی) از این تصمیم باخبر می‌شود و برای مقابله به مثل، در صدد حفر چاه عمیق دیگری برمی‌آید. این، شروع یک درگیری جدی است...