بیم امواج سهمگین: پیش به سوی شفافیت و شهامت اخلاقی در دوران تغییرات اقلیمی

چرا منهدم کردن جهان اشتباه است؟ تکلیف و تعهد ما در قبال فرزندانمان، فرزندانِ فرزندانمان، و آینده چیست؟ چه قدرتی قادر است تا عزم اخلاقی ما را دگرگون کند؟ تفکر مستدل و شفاف چگونه می‌تواند در برابر دروغ‌ها و مغلطه‌هایی که شانس تغییرات مثبت را از بین می‌برد، بایستد؟ چه پاسخ‌های مفیدی برای سؤالات تکراری وجود دارد و چه کسی می تواند این پاسخ‌ها را ارائه کند؟ آیا واقعاً امیدی هست؟ این‌ها بخشی از پرسش‌هایی است که کاتلین دین مور، فیلسوف و مقاله‌نویس طبیعت در دوران تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی می‌پرسد. او در کتابش می‌کوشد تا نشان دهد که چرا غارت منابع زمین غیراخلاقی است و چرا مردم باید برای پایان دادن به تخریب محیط زیست اقدام کنند. او «سیزده دلیل خوب برای نجات جهان» ارائه می‌کند و سپس در هر مقاله مواردی را که به نظرش قانع‌کننده‌ترینِ دلایل می‌آید، توضیح می‌دهد.

دین مور می‌نویسد که بشریت باید زمین را نجات دهد تا نسل‌های آینده از آن لذت ببرند. به نظر او جهان آنقدر معجزه‌آساست که نمی‌توان آن را نابود کرد. اما مهم‌تر از همه، تخریب بیشتر، ابتدایی‌ترین حقوق بشر برای «زندگی، آزادی و امنیت شخصی» را نقض می‌کند. چرا که انسان‌ها باید یاد بگیرند تا عظمت جهان و هر موجود زنده‌ی در آن را ببینند. آن‌ها با عزمی راسخ باید جلوی مرگ جهان را بگیرند. همان‌طور که مور اشاره می‌کند، تا سال ۲۰۶۰، این احتمال وجود دارد که «نیمی از گونه‌های زمین منقرض شده باشند.» بنابراین وظیفه‌ی ما این است که خودمان را با فرآیندهای تکاملی هماهنگ کنیم؛ به‌جای اینکه در مسیر آنها قرار بگیریم یا آنها را از مسیر خارج کنیم! نقش ما این است که هوشیاری خود را در رزونانس با رویداد خلاق چهارده میلیارد ساله‌ای که در آن قرار داریم، عمیق کنیم. چالش پیش روی ما ساختن شهرهای زیست‌پذیر و پرورش غذاهای سالم به روش‌های همخوان با الگوهای این سیاره است. ما به انواع درک اکولوژیکی نیاز داریم تا بتوانیم خود را با نیروهای خلاق جهان هماهنگ کنیم. باید بپذیریم که چیزی در حال تغییر است. یک دوره‌ی گذار. باید تصور کنیم که دوران جدید چگونه می‌تواند آشکار شود. کار ما در جهان فقط یک توقفگاه برای انقراض نیست... ما بخشی از پروژه برای پی‌ریزی یک دوره‌ی فرهنگی جدید هستیم.