گوگرد

در روزگار قحطی دوره‌ی قاجار، کیمیاگری سیاه‌پوش در زیرزمین یکی از اولین دواخانه‎های تهران به اکسیرِ جاودانگی دست یافته. اما به تصادف، سگی که شاهد این آزمایش است از این عصاره می‌خورد و نامیرا می‌شود. او صاحبِ یک زندگیِ سگی ابدی است. این سگ که قدیمی‌ترین شاهدِ زنده‌ی تاریخ معاصر ایران است دهان به روایت گشوده تا در گزارشی وهم‌آلود اما گاه شفاف و فاشگو، نقاط عطف این تاریخ را بازبگوید و در ملغمه‌ای از عطر خوش انقلاب‌ها و بوی عفنِ فسادها، همه‌ی رنج‌ها و شادی‌هایمان، امیدها و خوف‌هایمان را به یادمان بیاورد...